Een dochter neemt afscheid van haar moeder en ontdekt dan diep in zichzelf, hoe intens de liefde kan zijn. Ik schrijf voor haar het volgende gedicht, waarmee ze afscheid neemt: Geraakt door haar leven geraakt door haar zijn geraakt door haar zorgen het was altijd zo fijn En dan is er afscheid wat doet dat verdriet juist dan
Pa komt te overlijden en samen met Ma, de kinderen en de kleinkinderen bereiden we een mooi persoonlijk afscheid voor. Ma heeft ’t moeilijk, altijd maatjes geweest in het leven, altijd hand in hand. Enkele dagen later sterft ze ook, we nemen afscheid van beiden, zelfs de dood kon hen niet scheiden: Samen is één
Een dochter neemt afscheid van haar vader, zijn hand in de hare als hij het leven loslaat, een dierbaar moment: Lieve Pa, We namen afscheid van elkaar jouw hand in mijn hand intens, oprecht vol liefde en vooral dankbaarheid. Dankbaar was je mij voor alle goede zorgen maar dankbaar ben ik jou dat ik dat voor je